Je kunt haar omschrijven als een pionier. Jolanda van Dam (54) is Gouden Dagen-coördinator van het eerste uur in Heemskerk. Al tien jaar draagt ze de Gouden Missie uit. Dat begon moeizaam, maar is inmiddels een groot succes. ,,Bijna iedereen kent ons!”

Die jubelende woorden zijn geen afspiegeling van haar eerste maanden als coördinatrice. Gouden Dagen in Heemskerk bestond nog maar net en Jolanda kreeg de vraag naast haar werk als secretaresse zich ook in te spannen voor Gouden Dagen. Na verloop van tijd werd dat een fulltime baan.  

Dat deed ze met groot enthousiasme. Zo regelde ze met de lokale radio wekelijkse zendtijd. Daar mocht ze vertellen over Gouden Dagen, hoe de stichting eenzaamheid onder ouderen wil bestrijden en dat ze langgekoesterde wensen in vervulling mocht laten gaan. 

‘Het helpt helemaal niks’ 

,,Na vier maanden zei ik tegen die presentator: joh, we moeten er maar mee stoppen, want ik krijg helemaal geen feedback”, lacht Jolanda bij de herinnering aan die begintijd. ,,Het helpt me helemaal niks, zei ik.” Gelukkig wilde de presentator niet opgeven, erkent Jolanda: ,,Inmiddels zit ik daar al negen jaar en heb ik zelfs vaste luisteraars die speciaal voor mij de radio aanzetten.” Het wekelijkse radio-optreden leverde haar ook een column in de Heemskerkse Courant  op. ,,Ook daar kan ik vertellen wat Gouden Dagen is en wat we doen. Velen in Heemskerk kennen ons nu.”

Jolanda ziet schrijnende gevallen van eenzaamheid. Ze vertelt over een vrouw wier jaarlijkse uitje de bestond uit een wandeling naar de stembus. Die bleek zich nota bene in de zorginstelling te bevinden waar zij een aanleunwoning huurde. ,,Ze kwam de deur dus helemaal niet meer uit”, verzucht Jolanda. Voor deze dame regelde ze een dagje naar de Zwarte Markt waar de ze volledig in de watten werd gelegd en de dag van haar leven beleefde. ,,Dat is geweldig. Het geeft zoveel voldoening dat ik dit mag doen. Soms is het heel simpel en dan zijn de mensen ontzettend blij. Dan denk je wel: dit moet vaker gebeuren.” 

Haar werk is divers. Niet alleen laat ze in Heemskerk en Castricum en Heiloo, waar in totaal 9 locaties van Viva! Zorggroep zitten regelmatig grote en kleine wensen van ouderen in vervulling gaan. Ook middels de vier pijlers van Gouden Dagen wordt eenzaamheid bestreden. 

Zo zijn er de Gouden Wensen, maar ook optredens in het kader van Gouden Cultuur, is er een maandelijks aanbod van Gouden Koffie en trekken ze er soms op uit om even uit te waaien op het strand onder het mom van Gouden Natuur. Wensen kunnen net als op andere Gouden Dagen-locaties in de wensboom worden gehangen. Dat resulteert in een divers aanbod. Soms voor meerdere personen tegelijk en soms individueel.  

‘Fantastisch om wensen te kunnen vervullen’

,,Zo zijn we laatst met locatie Castricum met een boemeltreintje langs de bloembollenvelden gereden. Dan wordt er van alles verteld over de bloembollen.” Ook zijn er ook de één op één wensen. ,,Van de week zijn we met een mevrouw naar haar dochter in Hillegom geweest. Die heeft MS en kan niet zomaar naar haar moeder toe. Het is natuurlijk fantastisch als je zo’n wens kunt vervullen.” 

Jolanda bedacht ook de ‘VIP-tafel’ – waarbij ouderen tijdens een optreden in de zorginstelling een speciale behandeling krijgen – en het ‘buurtbakkie’. ,,In de zomermaanden zetten we elke maand in een andere straat tafels en stoelen neer en schenken we koffie met een koekje. Kleedje over de tafel en gewoon gezellig samen zitten.” Een effectief middel om mensen hun huis uit te krijgen en in contact met elkaar te brengen, ziet Jolanda. ,,Dat wordt enorm gewaardeerd.”

In mei gaat de bevlogen coördinatrice met een groepje ouderen kamperen op Geversduin in Castricum. ,,Dan blijven we niet slapen, maar staan we wel een hele dag op de camping. Even het campingleven weer naar boven brengen. Soms levert dat ontroerende verhalen op en vaak ook hele leuke over hoe mensen vroeger met het gezin hun vakanties doorbrachten. Vorig jaar was er een ouder echtpaar mee. Zij was dement en die man vertelde met tranen in zijn ogen dat hij nooit had gedacht nog eens met zijn vrouw op een camping te zitten. Het was stralend mooi weer en hebben echt zoveel mogelijk geprobeerd alles een beetje ouderwets te houden.  Dan steken we de barbecue aan en wandelen we een rondje over de camping. Dat is toch mooi?”

‘Ik voel me superrijk’

Tot slot vertelt Jolanda vooral dankbaarheid te voelen voor het werk dat ze ‘mag doen’. ,,Hoe fantastisch is het dat je wensen mag vervullen, het leven van anderen mooier mag maken? Ik voel me een superrijk persoon dat ik dit mag doen.”